Hieronder een aantal foto’s van onze belevenissen van de afgelopen weken.
De eerste foto is van ons buurjongetje van ons oude huis met zijn zelf gemaakte vlieger. Het is nu zomervakantie hier en dat betekent vliegertijd. Overal zie je vliegers vliegen, meestal van wat stokjes, plastic zakjes en lijm. Maar het werkt!
Lekker relaxen bij White Beach, een strandje aan de Surinamerivier.
Een groot deel van de wegen in Suriname zijn bauxietwegen. Dat betekent dus veel gehobbel en een oranje auto. Maar de bauxietwegen vallen nog mee vergeleken met sommige andere (zand)weggetjes met enorme gaten. Maar via de moeilijke wegen, kom je wel op leuke plekjes. We zijn vorig weekend tot Pikin Saron gereden, een indianendorp aan de Saramaccarivier. Daar zijn we bij een ‘bar’ gaan zitten, waar een van de dorpsbewoners ons over het leven in het dorp vertelde, waar alleen ’s avonds stroom is en maar af en toe kwam er water uit de kraan.
We keken de eerste weken in Suriname raar op toen Surinamers riepen ‘lekker aan het wandelen’, wanneer we op de fiets reden. Wandelen betekent hier dus ook fietsen. Maar we kwamen er nu achter dat het touren met de auto ook ‘wandelen’ wordt genoemd, want onderweg kregen we meerdere keren de vraag of we ‘lekker aan het wandelen’ waren. Een andere uitdrukking dat hier vaak gezegd wordt is ‘de zon is fel’, er wordt nooit gezegd dat het warm of heeft is, maar altijd dat de zon fel is. Sommige uitdrukkingen blijven grappig.
Afgelopen weekend naar Berg en Dal geweest samen met Marits collega Marinthe, haar zusje, haar ouders, en 2 ergotherapiestudentes en een vriendin van hun. Dat was weer meer dan een uur rijden over een hobbelige bauxietweg. Bij Berg en Dal hebben we gekayakt, gehikt (wandeling naar een top van een bergje) en we zijn bovenin de bomen over 10 stukken kabelbaan gegaan. Bij één stuk ging je over de Surinamerivier. Je moest zelf met een handschoen remmen, anders knal je aan de overkant tegen een boom aan, maar ook niet te veel remmen, want anders stop je middenin de baan. Het was een heerlijke dag en tussendoor konden we relaxen in de hut.
Het stipje in de verte op de foto hierboven is Marit.
De GPS heeft onze route naar en bij Berg en Dal gelogged. De verkeerde afslag, de hike en de kanoe route is te zien, bij de kabelbaan was hij niet mee.
Het huis bevalt ook nog steeds goed. Helemaal nu we sinds een paar dagen internet thuis hebben! Een hele vooruitgang vergeleken met het supertrage internet in de internetcafés met de kapotte toetsenborden en muizen. Nu kunnen we lekker vanuit de tuin met de laptop achter internet. We hebben in het huis wat leuke foto’s opgehangen en ook de mooie kussensloop die Wilke heeft getekend, zodat het huis wat minder kaal is.
Ook de trampoline van de huisbaas die aan de andere kant van de tuin staat hebben we inmiddels uitgetest. Echt warm krijg je het er van! Ook nog een paar foto’s van de binnenkant van het huis. Mooie banken hé!
Vannacht hoorden we dat Pim en Ryanne hun tweede kindje hebben gekregen: Julliette (Jette is de roepnaam) en wij dus voor de tweede keer oom en tante zijn :).
